3 Ağustos 2008 Pazar

Uyansammı uyanmasamı ???



Yaklaşık 1 haftadır kendi odasında yatıyor yavrum...bebeğimizin artık büyüdüğüne kanaat getirip odasına geçirdik çok zor olsada mecburduk artık buna çünkü yanımızdaki beşik hem küçük geliyordu 1 aydır hemde gelişimi için bu gerekliydi...1 aydır aman bugün kalsın aman yanımda kalsın diyerek zamanı hep ileriye atmış olsamda sonunda ayırdık odaları...ama bebfon şartıyla...ya yan odadan gelen mırın mırın sesleri duyamazsam ya yavrum beni görmezse ya çok ağlarsa ana yüreği işte böle bişiymiş...

Sabahın ilk ışıklarında bana gülücükler atan bir güzellik...uyansammı yok uyanmayayım ya belki geri uyur...içerden sesi geliyor ama dur bakalım uyuycakmı geri... bu düşüncelerim sadece 1 sn sürüyor ve hoppp kızımın yanındayım...o güzelliği görmek için iyiki uyanmışım...

Önce birbirimize gülerek cilveleşiyoruz ana kız...sonra kişisel temizlik el yüz yıkanması ve sonrasında emme safhası geliyor tabi...sonrasında oyuncaklarımızın yanında gidiyoruz oynuyoruz kucaklaşıyoruz biraz emekleme çalışmaları biraz oturma egzersizleri derken zaman hızla geçiyor
bakyorum gözler kaymaya başlamış ama direniyor bizimki yok uykum yok işte be kadın der gibi bakıyor uykuyu konduramıyor gözlerine...biraz daha oynamalar ve işte yine emme zamanı derken uyuyakalıyor yavrucum...öyle uyku dersem uzun uzadıya değil ha 25 bilemedin 35 dk gündüz uykularımız.


Güzel kızım uyuduğu anda ne yapacağımı şaşırıyorum...
kahvaltımı yapmalıyım evi toparlamalıyım çok az zamanım var...çıt çıkarmamalıyım bunları yaparken ama nasıl olacak derken acelesinden bişeyler yiyip başlıyorum toparlanmaya...tam bir işe başlıycam uyanıveriyor afacan kızım...evet yine burdayım yap bakalım iş nasıl yapcaksın der gibi...gerçi o nesne ile aramız iyi olsada emme işi zor geliyor bazen istemiyor olsakta emme olayına girişiyorum hemencecik ki belki geri uyur diyorum kendi kendime... o da ne bir çift göz fıldır fıldır bakıyor bana...oh be kadın senin derdin hep beni uyutmak...uyumıycam işte uyumıycam diyor gülücükleri sarıyor her yanı...evet yine geliyor oyun zamanı demekki... gülüşmeler konuşmalar bakım işleri hallolduktan sonra aklıma yarım yamalak yapabildiğim ama sonlandıramadığım yğınla bekleyen işler geliyor aklıma. kızımla kalmalıyım ama diğer sorumluluklarıma da yetişebilmeliyim...1 aydır keşfettiğimiz oyuncak askılığımız hani şu adını bilmediğim oyuncak yetişiyor imdadıma...yatıyoruz oyuncaklar arasına veee oyuna daldığı anda başlıyor bende çalışma...o da ne? öksürüyor bizim ki ilgi çekme numarası bu yada aaaaaaaaa guguuuuuuuuuu gibisinden sesler yükselmeye başlıyor yanlız bırakmalarımda...hemencecik ilk görevimin en sevdiğim görevimin başındayım...


yazıyı burada kesmeliyim çünkü kuzucuk uyandı yine gelcez bissss :)))

2 yorum:

gökkuşağı dedi ki...

Allahım o tatlı boncuğu yesin teysezi emi!
Canım arkadaşım insanın evladı olunca daha iyi anlıyormuş bazı şeyleri di mi ya... Yoksa sabah sabah uykulardan uyanıp güne erkenden merhaba diyebilmek hele de onlarla. Hem de mükafatı minicik bi gülümseme dünyalara bedel şükürler olsun binlerce kez
Tam bir minik kuş yaa ösledik ama bis sizi :)

Hülya dedi ki...

gökcüm...bu güzel duyguyu seninle beraber yaşamak inan bana çok mutluluk verici...önceleri hamişliğimizi paylaşmak şimdilerde anneliği paylaşmak çok güzel...yakın yerlerde oturmayı o kadar isterdimki.yakışıklı oğluşumu ve seni çok özlüoruz bisss...