30 Ekim 2013 Çarşamba

3. bebiş geliyor:))))....

uzun zamandır yazamamışım...ve uzun zamana neleri sığdırmışım...bi kere, 1 sene de 2 bebeyle 4 kez ev taşıdım...şaka gibi...Kıbrıs gibi yerde...ve tek başıma...
böyle deyince Kıbrıs ne kadar güzel bir yer deniyorda öyle değil esası...bir köy orası...ve yurdumdaki köyler gibi bile değil şartları...neyse çok detaya insem çıkamıycam işin içinden...
 
gel gelelim...6 aydır şaşkınlığıma yorgunluğuma neden olan biri var içimde...sürpriz şekilde ansızın geliveren bir kız bebek....
evet 3.bebeğimiz geliyor İnşallah sağlıkla mutlulukla gelsin dilerim...
isteyerek mi deniyor ya...eğer bu bir istekse taaa küçükken isterdim hep 3 çocuk...ama 2.cocuk olup ta yaşam şartları sürekli taşınmaya ve babadan ayrı kalmaya dönüştüğünde Allah isteyene versin diyerek geçiriyordum...yardım edecek pek kimsemde yok...anacım yorgun ve rahatsız halinde hala çabalasa da bir başkasından hayır değil ses seda yok...bişey istiycez endişesi ile aramıyorlar bile...yazık....Allaha havale ediyorum Allah görsün onları ne diyeyim ki...
 
durum bu olunca topladım pılı pırtıyı geldim Ankaraya... yerleştim anacığımın sıcak kollarına...Allahım bi başkasına muhtaç etmesin İnşallah...eee tabi babamızı bıraktık mecbur Kıbrıslarda...yine bize ayrılık zamanı...
 
2 çocuklu hamile halimle o şartlarda kalamazdım...çok zordu yalnız olmak...
 
Güzel kızım ayşenazı da 67 aylık olarak evet gönüllü olarak verdim bir kolejin 1.sınıfına...çok mutlu çok memnun Maşallah...İnşallah hep böyle olur...
 
erken gönderdim diye hiç  endişe etmiyorum çünkü kızım zaten sıkılmıştı 2,5 yaşından beri boyamaktan kesmekten...şimdi bile boyama türü bir ödevi olsa anne ben çok sıkıldım boyamak istemiyorum diyor...çok sıkılmıştı 1sene daha bu şekilde gitse ne hale gelirdi bilemiyorum....
şimdilerde yazma heyecanı içinde öyle keyifli ki...iyi ki diyorum göndermişiz....
 
3 çocuklu halimi görenler çok cesaretli olduğumu ne gerek olduğunu madem istemedin müdahele etseydin vaktinde dese de...kıyamazdım yapamazdım o günahı yaşayamazdım sanırım...
 
ben memnunum esasen hem de çok mutluyum hamd olsun kuzucuklarımla...Allahım her isteyene nasip eylesin İnşallah bu mucizeyi...
tek sıkıntım babamızdan ayrı kalmak zorunda olmak...
 
Allahım kavuştursun İnşallah herkesleri:)))
 

1 Ağustos 2013 Perşembe

şişşşttt...sesimi duyan varmı...???

nereden başlasam bilemedim bak şimdi...şükürlerle dolu karmakarışık hayatımdan mı karmakarışık duygularımdan mı bilemedim...Kıbrıstayız henüz...daha önceleri blogumda  bahsettiğim paylaştığım hayalimdeki gibi bir yerdeyim esasen...deniz kenarında kuş cıvıltılarıyla yeşillere doygun süper bir yer sakin bir köşedeyim...çayımı kahvemi muhabbetimi yapabiliyorum çokça...eee oğluşumda büyüyor kızım da abla oldu çok şükür...dinlenme aşamasındayım tatildeyim uzuncadır...

gel gelelim insanoğlu işte istediği olduğunda yine de mutlu olmayız ya...bu kez de anamdan babamdan canlarımdan ayrılığım zor geliyor Allahım sağlık sıhhat afiyet versin hepsine İnşallah...
göründüğü gibi değilmiş yaşamak bazen zor oluyor buralarda...Türkiyemdeki çoğu şeyin aslında nasılda lüks olduğunu ve ne kadar şanslı olduğunu anlıyor insan...mesela bir doktora gitmek için 1.5 saat yola gidiyoruz...alışveriş için en az yarım saat...

yazacaktım başka bir sürpriz ama kalsın bakalım beklesin biraz daha...duymaması gerekenler olabilir ne de olsa...dimi ama...bi ara paylaşırım sizinle
sevgiyle kalın.)))

1 Temmuz 2013 Pazartesi

İYİ Kİ DOĞDUN OĞLUŞUM...CANIM KUZUM NİCE MUTLU YILLARA...

1 temmuz 2012 de 35 haftalıkken geldin dünyamıza...hoşgeldin neşe getirdin bebeğim...
biraz geç olsa da yazmalıydım yıllarca ablanı anlattığım ama senden bahsettmeye fırsat bulamadığım bloguma....
Sen geldin ya çok değişti herşey...zaten mekan değiştirmekle hayatımız ve şartlarımız değişirken senide sardı rüzgarımız...ilk 5 ayımız zordu...erken doğumun etkileri fazla gaz sancısı sebepsiz hırıltılar derken zorlandım yeni hayatımıza yeni bir memlekette olumsuz şartlarda yaşamaya çalışırken...biraz dramatize gibi olsada yaşadıklarımın bende kalan etkileri bunlar...oysa herşey güzeldi çokça şükürler olsun....
zaman ankara-kıbrıs arası geçerken geldin 1 yaşına...kocaman bir yıl geçmiş ama ne çabuk geçmiş meğer....
hala yürüyemiyorum dombilim benim...fındıkım...emeklemekte süpersin de ayağa kalkmak işine gelmiyor hiç nede olsa yürüteçle hallediyorsun ne istersen:)
evet tatlımı tatlı oğluşum...iyi ki doğdun iyiki benim yavrum oldun....Allahımın lütfusunuz sizler bana...şükürler hamdlar olsun...

Dilerim bahtınızda güzel olsun canlarım benim...sizler benim bitanemsiniz:)))

Allahım sağlıklı huzurlu mutlu güzelliklerle dolu ömür versin sizlere ve tüm yavrulara İnşallah...

DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN MINDIKIM TATLIM CANIM OĞLUŞUM...

SENİ ÇOK SEVİYORUM....HEP MUTLU OL İNŞALLAH...

4 Nisan 2013 Perşembe

Bir isteğim olacak...tiroid nodülü...

Anacığım için sizlerden dua etmenizi istesem olurmu?
yıllardır ertelediği tiroid nodüllerinden ameliyat olması gerekiyor artık..aslında gereklilik konusunda pekte emin değilim...İnşallah bu hastalığını atlatır ve belki de ameliyatsız kurtulur diye umut etmekteyim...
bazen olsunda kurtulsun diyorum bazende ameliyat hakketen gereklimi onu algılayamıyorum...
Bu yazımı okuyan yorum bırakan bırakmayan herkesten ricam annem için...
tüm hastalığı olanlar için ve tüm dua bekleyenler için gönüllerinden geçen iyi dileklerle dua etmeleri...
Allahım herkese acil şifalar versin...ve herkesi sevdiklerine bağışlasın İnşallah...
Anacımı da bana çocuklarıma ve herkeslere bağışlasın İnşallah...sonuçlar tertemiz çıksında ameliyata gerek kalmasın sağlığına tez vakitte kavuşup bana ve yavrularıma gelsin İnşallah...


Bu rahatsızlığı yaşayan tanıdığı olan, ameliyatı olan, iyi bir doktor tavsiyesi olan, ameliyat öncesi ve sonrası yaşananları bilen varsa lütfen yorum bıraksın....


Not: Annemi tanıyanlar böyle bir yazı yazdığımı anneme söylemeyin lütfen...çok dert edindik diye kendini kaptırır iyice...sadece dua edin İnşallah...

Hepinizden Allah razı olsun...
sağlıkla sevgiyle mutlulukla kalın...

30 Mart 2013 Cumartesi

Geldi geldi Yazasım geldi...



Uzun zamandır zaman bulabilsem de yazmak gelmedi içimden...ne yazacaktım ki...koşturmalarımı mı yeni bir yere adapte olamayışımı mı...şimdi değişen pek bişey olmasada içimdekileri söyleyesim var...kimseyle olmasa da en azından buraya kendi kendime mırındanasım var...
Diyorlar napıosun? koşturuyorum zaman nasıl geçiyor anlamıyorum diyorum...niye ki? diye yeni bir soru geliyor...niye acaba!?... 2 bebem var da ondan... yedir içir yatır kaldır derdini anla sıkıntılarını giderebilirsen gider...eee evin işi gücü de bitmez...bu normal standartlarda yorar insanı...
Bir de bilmediğin bir yerde herşeyden uzak bir tepe başındaysan market bile lüksün haline geliyorsa düşün zorluğu....
Bir doktora gitmek için bile valiz hazırlayıp  saatlik yola gidiyorsan hele ki tersten gidiyorsan...
Ev ortamı da gayet ilginç...kaldığımız yer 1935 yapımı İngiliz mühendislerden kalma bir yer...bahçemizde var olan bir çok koca çam ağacının kökleri nedeniyle kaymakta olan ve sürekli duvarı çatı çatlayan bir ev...çatlaklarımız baya çoğaldı...evin yerleri ise emeklemeye çalışan bir bebe için hiç uygun değil...havası 2 alarjen bebeye hiç uygun değil...ve sürekli çalıştırmak zorunda olduğum klimamız sürekli üflüyor bebelere...
herkes 5 yaşına gelmiş ve belkide seneye ilkokula başlayacak olan yavrusuna en iyi hazırlığı yapsın diye en iyi okullara gönderirken ben güzel kızımı burda buluna bir devlet okulunun 4 yaş sınıfına sırf insan yüzü görsün de sıkılmasın diye yarım gün gönderiyorum...hatta yıllarca gitmiycem okula diyen o ağlak kızım sabahları o kıytırık okula gidebilmek için erkenden mutlu mutlu kalkıyor arkadaşlarım var diyor sevinçle sırf boyama yapacak olduğunu bile bile...burada yaş sınırı hala eski...burada olursak anaokuluna başlatacaklar Türkiyedeki yaşıtları okuma-yazma öğrenirken...
gel gelelim özlemlere....çok ama çok özledim yurdumu...söylene söylene gittiğim iş yerimi bile...anamı babamı tüm sevdiklerimi beni aramayan şimdiden unutmuş arkadaşlarımı dostlarımı bile özledim...hiç aramasanız da beni anlamasanız da sizleri çok özledim...bu bir sitem değil...uzaktan bakıyorum ya şimdi sessiz ve sedasız izliyorum insan manzaralarını...buralada insan daha bir farkına varıyor gerçeklerin....biliyorum sınav bu benim için...Allahım bundan geriye koymasın ama zorlanıyorum burada hem de çok...
Babamızın evimize geliyor olması bizi için o kadar mutluluk nedeni oluyor ki sormayın...
O aşık olduğum deniz var ya deniz o ayağımızın dibinde ama onun bile önemi yok burada....yüzmek girmek bile istemiyorum...
Anacığımı çok özledim babamı da...gidemiyorum....gelemiyorlar da...kendimi eli kolu bağlı hissediyorum...
Anlayan olurmu bu karmaşık laflarımı bilmem...belki durumuma zorlandığıma sevinen bile olur ki Allahım ıslah etsin...
Buranın en güzel yanı...komşuluk...komşularımla birbirimize dayandık...destek oluyoruz birbirimize...eşlerin eve gelişlerini beklerken çay kahve muhabbetleri ile oyalıyoruz kendimizi...misafircilik oynuyoruz sonra dalıyoruz eskilerimize herke anlatıyor bişiyler zaman akıp uçuyor...tek bebe sesleri benimkilerden geliyor...bu sesler herkese neşe dağıtıyor içine bürünmüş Karadağda ....
Eşimle daha bir anlar olduk birbirimizi esasen bize çok iyi gelidi burası aman Maşallah diyeyim de...başbaşa olabildiğimiz de Ali Ayşeyi Seviyor u izlemek ve çekirdek çitlemek en büyük keyfimiz...
Bahçemiz var...bir sürü kedimiz ve kediden bile korkan bir de köpeğimiz...ha kedilerden biride hamile...ben anlarım diye sürekli bana sırnaşıyor yemek ver diye aşeriyor ya...
Ne bileyim yahu...karıştı yine kafam gece 3.5  olmuş çenem düşmüş resmen...
biraz dertlenme gibi olsa de Çok Şükür her halimize...Özlem var ya özlem o yoruyor aslında....çok özledim anacımı babacımı kardeşlerimi herkesi...
Allahım bugünlerimiz aratmasın,sevdiklerimize sağlık versin başımızdan eksik etmesin ve hepimizi sevdiklerimize kavuştursun sağlıkla İnşallah...Hayırlısıyla sağlıkla mutlulukla huzurla bir arada olabilmek dileğiyle....Amin...

Buranın ünlü sözünü söyleyeyim mi...
BURASI KARADAĞ BURDAN ÇIKIŞ YOK.....