22 Ekim 2010 Cuma

naz kız...

nazlı kız...naz kız...bal kız...ay kız...ballı kaymaklı kız...

seviorum naz hallerini...zorlasada beni...anasının kuması didişmelerini...sonra annem diyerek kocaman kucaklamalarını...sabah evden cıkamayışlarında çileden çıkışlarımı da seviyorum...akşam benimle iş yapasının gelmesini... msn de görüşürken babayla,babaya cilve yapcam derken pc ye attığın tekmelerini...kafama gözüme sevgiyle yedirdiğin tokatlarını...benimle çay muhabbeti yapışlarını seviyorum...kek yapcam diye heveslenmeni her işe o minik tatlı burnunu sokmanı hatta wc de başında uzun süre bekletmeni seviyorum...
sana bayılıyorum...senin için deli oluyorum...hayatımın en büyük aşkısın sen...

15 Ekim 2010 Cuma

çalış...çalışma...zor bu sanat...




Geçiyor günler...farkında olmayarak...tadını alamayarak belki de...yorgunluk demiycem...kime desem herkes yorgun gönlü geçmiş...memnuniyetsizlik değil haşa...ama yine de hızla akan bir nehirde savrularak gidiyoruz sanki...koşturmaca bitmiyor...


sorarım size kaçımız şöyle hiç bir amaç iş v.s olmadan kafa dingin eline kahvesini alıpta tv başına geçmiştir...hiç birimiz...çalışan anne derki ben daha yogunum...ev de ki anne derki sen iş yerinde dinlenirsin ne dert edersin...öyle mi gerçekten evdeki anne daha mı cok yorulur diğerinden sanmam...en azından bebeğine doğru zamanı ayırdığı mutlaka oluyordur...ha işi de bitmiyordur kesin...13 ay evdeydim bebeğimle...çok bunalmış cok yorulmuştum ama evimdeydim sıcacık...daraldımmı özgürdüm bebeğim müsait oldukça birlikte kaçardık bir yerlere...ha işim de çoktu sorumlulukta...ancak çalışan anne olupta aynı sorumluluklar daha dar zamana sıkıştırılınca anne cok ama cok yoruluyor...eee sorumluluğu da artmıyormu sanki...işe karşı sorumlu değilmi......hele ki bin türlü insanla boğuşup türlü streslere girmiyormu? işte yoğun olmasa bile ki bu çok zor bi ihtimal sabah akşam koşuşturduktan sonra eve gittiğinde anne eş aşçı temizlikçi v.s tüm rollere bürünerek geceyi zor etmiyormu.....hele ki baba da evde değilse babaya az da olsa düşen bazı işleri de anne üstlendiyse çalışan bir annenin yorgunluğunu bir düşünün...




kendine vakit ayırması beklenirmi beklenmez elbet...ben ki uykumdan feda edip uykuyu gece 1'de kahvemi yapıp tv başına geçiyorum ve dinlendiriyorum kendimi...gerçi gece bebesinin uykuyu bölse de sabah 6,5 -7 gibi uyanmakta zorluk çeksem de bir yarım saat olsun yanlız başıma o sessizliği yaşamak bana huzur veriyor...seviyorum gece uykusuz yorgun kahve molamı.....


bunca telaşa rağmen bir sözün bir bakışın laf söz olsa da anlamayan bilmesin der gülüp geçerim halime de şükrederim bolca...hangimiz rahatız ki...hangimiz farkındayız yaşadığımızın....




sevgiyle huzurlu günler dilerim...

5 Ekim 2010 Salı

gel de gülme şimdi :)

bugün de bitti şükür...kuzu uyuyor biraz daha iyileşti ya horlaması azaldı biraz...biliyorum sabah yine zorlayacak sabrımı...gitmemek engeller cıkarmak için herşeyi deneyecek....hadi kızım diyeceğim nolur geç kalıyorum dedikçe daha da bir nazlanacak...anne kıyamaz anne çaresiz hazırlar ayşeyi hazırlanır koyulur yola...ayakkabı giyilemez bir türlü...kış geldi ya bir de mont derdi çıktı...bi de onu giydirmeye ekle 10 dk...oh sonunda cıkarız kapıdan...hadi kızım hadi diyerekten...eğer ki ayşemden önce attımsa adımımı merdivene vay ki vay haline...indiğin merdivenden cık yeniden önce ayşe hatun basacak o kıymetli merdivene...eee bir 15 dk d buna ekle...evde ki her adıma karşılıkta birer 10 dk....sonrası arabaya gidiş...ve arabaya binmeye ikna etmek....eğerki kazara sen oturtursan koltuğa gider bir yarım saat aman dikkat!? eee bindikte kemer bağlama anne........ben yanında oturcam anne....eee ben gitmiycem anne....dedem gelsin anneeeee.....nereye gidiyoruz anneeeee ben okula gitmiycem anne....anneannem gelsin anneeeeeeeee....v.s. v.s...........uzar gider liste dklar artar...saat 6 da da kalksa anne...bu sadece dakikaları katlar :) şükür halimize...

üzüldüğüm aslında bu koşuşturma değil...sabah sabah gerilen yorulan bunalan anne değil....
bir minik kuzunun sabahtan sıcak yatağından kalkıpta sevdiği odasından,oyuncağından, bebesinden,bardağından,şefkatten,sevgiden,yuvasından,ayrılmamak için verdiği büyük mücadelesinden yorgunum....

kuzumu dışarılara cıkarmak tanımadığım birilerine acelesinden bırakarak kaçarcasın işe yetişme çabasına yorgunum... bazen çalışan anne olmaktan nefret ediyorum...kuzumu evinden ayırdığım için....ona yetemediğim...her güzelliğinde yanında olamadığı için...bıraktığım için öfkelerini sunmasını hak ettiğim için üzgünüm...........
hayat bu ve en iyisini yapmaya çaışıorum bebeğim...herşey senin için...sevgi için.....