25 Ağustos 2008 Pazartesi

Mama Savaşları :(



İştahsız bebekleri olan anneler beni çok daha iyi anlarlar sanırım...Yavrum doğduğundan beri hep bir savaş haline geldi beslenmelerimiz...öyle ki önceleri emzirmekle ardından biberon mamasını kaşıkla döke saça yedirmekle geçti 3 ayımız... 4.aydan itibarende ek olarak verdiğimiz kaşık maması, yoğurt, sebze çorbası ve meyve püreleri ile yeni bir debelenme başladı kızımla aramızda... her yeni günde hevesle güzel kızıma çeşitlendirmeye çalışarak hazırladığım mamalardan seçmeler sundum yavruma...ama gün geçtikçe yavrum daha da bir kaçar oldu mamalarımdan. 4. ve 5. aylarda süre gelen mama savaşlarımızda kendi mamasını yememesi bir tarafa biz sofraya oturduğumuzda bizim loklamalarımızı sayar gibi ağzını yalamaları bize bizim yemeklerimizden yese iştahlı yicek dedirti ve bizde azimle 6. ayımızı biraz daha şenlikli yiyeceklerle bebeğimizi besleyebileceğimiz düşüncesiyle sevindirmişti...Şimdilerde 6 ay 5 günlük olduk son 3 gündür enfes kahvaltımız çeşitlendirilmiş yemeklerimiz var...ama olmuyor yemiyor bebeğim...o yemedikçe benim boğazıma oturuyor her almadığı lokma içim acıyor...

mama saatlerimizi iple çekiyorum ki değişik tatlarda hazırlamaya çalıştığım mamalara tepkisi ne olacak yavrumun diye...değişik tabaklar ve kaşıklar eşliğinde tüm oyuncaklarımızı yakınımıza alarak sunuyorum mamamızı...sonra başlıyorum neşeli bir şarkı yada davranışa...hadi bebeğimmm....bebeğimin mamasıda gelmiş....annesi de pek te güzel yapmış....ooohhh ohh pekte tatlıymış...yesin de büyüsün benim bebeğim.... sesleriyle önce önlüğümüz takılıor....önlük takılır (takmamayı da denedim ama nafile)takılmaz anlıyor bizim ki ve savaşa gardını alıyor daha başlamadan...önce dudaklarına değdiriyorum bakıyorum tepkisine ....haaa şimdi yicek benim kuzum diyorum içimden...ama nafile 3. kaşıkta yine aynı tepki ağzını kilitliyor... içim acıyor o dakika... başlıyorum yine neşeli sevgili şarkılarımıza hadi bebeğim çokta güzel olmuş bak diyerek yeniden bir hamle yoookkk açmıyor ağzını bebeğim...bir anne olarak acıkmış ama ağzını açmayan bir bebeğe ne yapılır? ne yapmalı sizce....napim yemiyor diyerek gerimi çekilmeliyim yoksa savaşımıza devam etmeliyim...sonra onu oyalayacak türlü oyuncaklar, telefonlarş televizyon ve aklınıza gelecek herhangi bişiy giriyor devreye...dikkatini dağıtmalı ve yedirmeliyim... oysaaa yemediği için zaten coktan kaybetmişim....tekrar başa dönüp yeniden bir iki kaşık daha derken yaklaşık bir saat sonunda döke saça üstümüz başımız batmış halde tam banyoluk oluyoruz ve mamanın çoğunu bitiriyoruz...evet bitiyor ama ne yarar ki..zorla yenen aş ya karın ağrıtırmış ya baş...önceleri annem bile dur bakim sen bi çekil ben yediririm bak diyordu sabırla ve deneyimle benden daha başarılı yediriyordu...ama yeni silahlarla başarıyor bunu... o da şimdilerde benim gibi yorgun savaşçı artık....

ne bileyim özene özene mutlulukla sunuyorum yavruma mamalarımızı...ama ilk başta beni yeniyor yavrucak ama sonunda ben kazanıyorum ama içimde yorgunluk üzüntü ve stresle...diyorlarki bebeğine belli etme sen strese giriyorsun o da senden etkileniyor....yaw ne alakaaaaaaaaaaaaaaa............sadece ben değil ki mamayı kim yedirirse yedirsin aynı savaşta buluyor kendini... görenler bilir belki de mama yedirenler içindeki en sabırlı benim en sakini de benim ama mama bittiği anda içimde savaşın sıkıntıları kalıyor tabi.

düşünün bir kere bir anne bebeği için neler yapmaz neler yapamaz...bebeği iştahlı olan anneler ben çok zorlanıyorum demesin sakın...işiniz sadece emzirmek onu eğlendirmek ve temizlemek...

inanın bana iştahsız bebeğe yemek beğendirmek için çabalar bir yana onunla yedirmeye yönelik savaşlar bir yana dursun bir de bebeğiniz kilo almaması içini yakıyor... ben kendi adıma demeliyimki bir annenin harcayabileceği emekten çok daha fazlasını harcıyorum harcarımda yavruma... ama yoruluyorum bazen biriyle dertleşmek istiyorum küttt öyle bir laf geliyor ki şaşıyorum.! diyecek söyleyecek çok lafım olsada dökemiyorum bir türlü içimdekileri...beni ancak iştahsız ve ağzını kitleyen bebek anneleri anlarlar...

Allahım hepimize yardım eylesin bebeklerimizi bize bağışlasın İnşallah...ben anneliği çok sevdim yavrumla gururluyum ama yememesi beni çok üzüyor...Güzel bebeğim üzme anneni...ye yemeğini sen kazan bu savaşı canım yavrum...

Bu söylemlerime rağmen her günüme hamd ederim...Allahım sağlıktan ayırmasın...

3 yorum:

gökkuşağı dedi ki...

Annesiiii mama savaşını kazanacak kuzun sen üzme hiç kendini. Teyzesi, onun oğluşu Efe ve vız vız arısı e bi de prensesimizin annesinin hazırladığı müthiş mercimek çorbasıyla olur bu iş inşallah.... ;)

Hülya dedi ki...

canım gökcüm yaaa...valla geldiniz efecim ve güzel annesi bize uğur getirdiniz...mercimek çorbasını da ilk kez yemiştik ve çok şükür severek yedik...nasıl mutlu oldum hayatıma güneş doğdu onun yemesi sayesinde...bize uğurlu geldiniz hoşgeldiniz...

Adsız dedi ki...

mutluluklar dilerim