can kuşum...
20 şubatta dünyaya birlikte doğduk sanki...seninle nefes almaya seninle büyümeye başladım.yani bende henüz 5 aylığım :)
Sen beni ben seni tanımaya çalışırken günler geçmiş gitmiş bebeğim...sen ne zaman büyüdün yavrucum.!?
Hastanede emmiyorsun eve geldik yine emmiyorsun aslında haklısın süt yok yada çok az bebeğim... Mamamı? mamamı vercez şimdi...oysa hamileyken hiç düşünmemiştim böyle olacağını.! uğraşıyorum ki sütüm artsın sağıyorum pompayla, yediklerimin hesabı yok...hahhh en sonunda oldu galiba derken Allahım ne olur yavrumun rızkını ver dualarıyla sütüm gelmiş ve kızımla mücadelemizi kazanmıştık...
daha bir ayımız dolmadan çalan bir telefon ... topuk kanınızın yenilenmesi lazım gelebilirmisiniz? neden ama neden? derken öğreniyoruz ki bir değer yüksek çıkmış emin olmak gerekiyormuş...bebeğimin can yakan ağlamaları ardından yeniden topuk kanı alındı...ve sonuç geçmek bilmeyen kabusa dönen 10 koca gün...Çok şükürler olsun ki sonuç negatif... ilk başlarda yedirdiğimiz mamanın etkisi ile yanlış sonuç vermiş meğersem bizim test...
sonunda geçti gitti zaman dün gibi...şimdi kocaman kız oldun sen annem...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder