Gün sayıyorum...bir yandan da hiç bitmesin istiyorum... yıllarımı verdiğim sevdiğim arkadaşlarımın dostlarımın olduğu bu yerden ayrılmakta zor geliyor...gerçi bazı nedenlerden gidecek olmanın verdiği ayrı bir rahatlıkta var...
her sabah Göksunumla arayışlarımızı sonra malum yerde buluşmalarımızı mızmızlıklarıma bıkmadan katlanışlarını...her koşulda yanımda olup dinleyişlerini... Efeciği ve gelecek olan güzel kardeşini....Hale ile takılmalarımızı gülüşmelerimizi...Sıdıka ile muhabbetlerimizi paylaşımlarımızı...Ayşemi...Ayçamı...çok özleyeceğim...ve daha bir çok arkadaşımı...belki de Tokinin koridorlarını...reale koşturmalarımızı...öğle yemeği kaçamaklarımızı...özleyeceğim...son 2 hafta diyorum ama zorlanıyorum bu sandalye başında...evimde olup dinlenmeliyim aslında ama biraz daha diyorum...az daha kalayım...vedalaşamıyorum sanırım bildiğim bu hayatımdan...bir daha gelrimiyim bilmeden ayrılmak zormuş hakketen...diyorlar ki 2 haftalık ücret için hiç bekleme...maaş için beklemiyorum ki...2 sene ücretsiz izinli olan için 2 haftanın bir önemi var mı ki...
bir daha gelir mi bugünler bilemem...her birimiz bilinmez yollarda yürümekteyiz ki...Allahım sağlıkla kavuştursun herbirimizi....Mutlulukla sağlıkla güzellikle buluşalım dilerim...
ben unutmam...ararım sorarım hep severim ....
onlarda unutmasın beni...bu kez gözden ırak olan gönülden de uzak olmasın nolur...
Sizleri çok sevdim can dostlarım, arkadaşlarım...hep seveceğim...dualarınızı eksik etmeyiniz......hep hayatımda olun istiyorum İnşallah...
Sevgiyle Mutlu Sağlıklı kalın.........
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder