Güzel yavrum...büyüyorsun çok şükür...ve ben adım adım takibindeyim nasipse ömrüm boyunca hep arkanda hep desteğinim...
evet 10 ay seninle küçücük evimizde akıp giden zamana inat uzun soluklarda yaşadık yaşıyoruz bebeğim...
sabahları önce " agde geee" sonrasında daha baskın ve yüksek bir sesle "hüyaaaaaaaaa yada sadece yaaaaaaaaaa" deyişlerinle ömrümün en güzel uyanışları ile güne başlamak sonrasııııı hoppp annesinin tatlı kuzusu uyanmışmıııııııı güzel kızım kalkmışta annesini mi beklermiş neşesi ile birlikte olmak paha biçilmez yavrucuğum...
günün geri kalan kısmının uzun bölümlerinde seni yemek yemeğe ikna etmek ve ısrarla ağzına bir iki kaşık tıkıştırmakla geçse de günümüz hep aydın canım kuzum...
(evet yemek yedirmenin bu denli zor olduğunu da geçen aylarda anlamış olsamda sanırım bu sayfalarda cok ca dertelendim...anlayan da oldu anlamak istemeyen de...anlamış görünüp başına gelmeden anlamayanlarda...Allahım kimselere vermesin iştahsızlığı...)
öğlen uykumuzdan önce dışarı cıkamadığımız zamanlarda odamızın penceresine yanaşıp oturuyoruz bebeciğim...ben elime bir bardak cay ve sende meyveni alıyorsun eline...gülüşüyoruz sessiz sessiz...(ben o anlarda sinsi sinsi düşünüyorum yine...acaba yaptığım yemeği yiyecekmi bu sefer...ve baraj koyuyorum sonra yarısını yerse en azından 2 yemek kaşığı yerse cok mutlu olacağım diye)
ardından mutfağımıza geçip akşam yemeğimizin hazırlıklarına başlıyoruz kuzucum...sen kabıma sığmam taşarım edasıyla bırak be kadın beni serbest bırak gezecek keşfedecek cok şey var diyerek kaçıveriyorsun yanımdan ben peşinde divane ...yapma be kızım yemek yapıcaz daha...babacık gelicek az sonraaaa derken anlıyoruz ki oynamak gerek...bir süre daha oynayarak avutuyorum ve sen yorgunluğuna yenilip sığınıyorsun kucağıma....
hoppp odamızdayız kimse görmesin gelmesin biz yanlız kalcaz kızımla diyerek çekiliyoruz koltuğumuza...sen oynaya oynaya ayağını ağzıma burnuma soka sokaaa uyuklamaya başlarken seviniyor anneciğin her ikimizde birazcık dinlenerek yeni kavuşmamıza enerji toplamalıyız değilmi...
seni her yatırışımda sessizliğe bürünüyor her yer ve ben...amannnnnnn tıkırtı olmasın ses cıkmasın diyerek geçiyorum mutfağa acelesinden yemekler ve sofra kuruluyor derken zaten uyanıveriyorsun kuzucuğum...ve yeniden kavuştuk yavru kuş...ama biraz daha uyusaydın bebeğim daha ben dinlenemedim :)
sonrası babasııııııı geldiiiiiiiiiiiiiiiii yapıppppppp babacığın kollarındasın bir çırpıda veeeeee akşam olmuş bile....
günün geri kalanında bir aile olarak geçen güzel anlar ve sık aralıklarla yeniden uyandığın ama zorlan uyuttuğumz gece uykusu...
her günümüze çok şükür Rabbime...
4 yorum:
canm supersin walla..agdeee hüyaaaaaa:))artık adın hüyaaaa itiraz yok:))ben yerim onu ben gormeden kocaman oluyo walla..ama benm adımı bilmiyooooooo:(((offf uzuluyorum naz beni tanımıyor daha:(( maşallah kuzuya canm..öpüyorum:D
Blogumuzu ziyaretinize biz çok
sevindik, birde biz prensesimizi görelim dedik :) Bu nası bir güzellik annesi maşaallah ona allah nazarlardan korusun bu güzelliği.Hemen hemen aynı zamanların prensesleriyiz sanırım, biz 22 Mart 2008 doğumluyuz, bugün itibariyle 10 ay 1 haftalık olduk. Ayrıca yazınızada bayıldım çok güzel bir özetleme olmuş.
Sevgi ve selamla...
çok teşekkür ederiz iyi ki geldiniz...bizde sizi tesadüfen bulduk paylaşımlarınızı cok sevdik...benim kızım 20 şubat doğumlu aralarında 1 ay var prenseslerin...sizi de takipteyiz..güzelliklerde buluşmak dileğiyle sevgiyle kalın...
sıdıkacım...kocaman oluyor benim nazlı kızım...sen belki görmeye gelmiyorsun da kızım değil ama ben gelcem artık sana :))) kabul ediyormusun? işe başlıycam ya az kaldı heyecan bastı beni yahu!? bizde cok öpüoruz canım teyzemiz :))
Yorum Gönder