Konuşmak...konuşabilmek....ne güzel bir lütuftur insan oğluna verilmiş...konuşa konuşa anlaşmak ise bambaşka...anlaşabilmekse o da bu aralar muamma...çoğu zaman...çok konuşan biriyim...şimdilik Ayşe kuzumun da bana benzeyen tek huyu da bu zaten... çok konuşmak...çenesi düşük anası gibi diorlar ya..sevinsem mi acep?...
ben herşeyi konuşurum...çok konuşurum...herşeyimi paylaşır her konuda yorum yaparım haddimce...konuşmak iletişimse eğer ben kurarım kendimce kelimelerimi başlarım konuşmaya...bu huyum bazı yersiz zamanlarda patavatsızlığa kadar vursa da ben memnunum bu huyumdan....karşımdaki insanların çoğu ise bunu zıttıdır genelde...konuşmaz...konuşmayı paylaşmayı bilmez...içtenliktense hiç anlamaz...zaten çoğu anlatımıma da kayıtsız kalır belliki kafasından kafamı şişirdin artık susları geçmektedir....bazısı dinler gibi yapar...sadece duymak istediğini söyler sana...geçici mutluluklar sunar kendince...bazısı da dinler yargılamadan içinden çare arayaraktan dinler sadece....ve öyle kısa güzel söz söyler ki geçer gider hepsi keyfinize keyif katar....bülbülün çektiği dili belası derler ya hani...benim ki biraz öyle sanırım...her gece yatağıma yattığımda tartarım kendimi....bugün yararlı yararsız ne yaptım diye...ve kızarım kendime neden yine döktün kendini...
belki bu yüzden düşünürüm...benim kızımın içten davranıp herkesi kendi gibi iyi niyetli sanıpta, benim gibi her insanla konuşursa bana çekerse diye ...ya da kasıntı insanlar gibi sır küpüne dayanıp sahte gülüşlerle salınsa daha mı iyi olacak sanki....bence içten olmalı insan...incitmedengüzelliklerle sunmalı insan içindekileri....paylaşmalı.....anlatmalı......belki derde derman olmalı...yada derman bulmalı ki...gönüller coşsun güzellikler konuşsun...
Güzel kızıma da hayata dair bir şeyler kalsın benden....yavru kuşum ne olursa olsun sen her daim kendin ol özel ol...herkese güvenme ama Güvensiz de kalma....Allahım her daim iyilerle seni anlayanlar anlamaya çalışanlar ve samimi insanlarla karşılaştırsın İnşallah...
sevgiyle mutlu kalın...
