özlüyorum bişiyleri, adı konmadan rengi olmadan...
en çokta İstanbul günlerimizi özlüyorum sanki...
usulca en derinden gelen...
hani kadıköy vapurları izlenir ya
karşıda koskoca haydarpaşa sakince bekler ya seni...
zamanında çok ta yol açmıştı ya sevdalara...
el ele bekler ya insan geçmesini istemediği zamanı...
belki bir sıcak çay eşlik eder yada bir nefes ya...
dalgalar vururken sahile ...
özgürlük...endişeler...özlemler...ve heyecan vardı ya...
özledim yedi tepeni...o kirli beyaz kokunu özledim...
en çokta telaşını özledim...
Sevdiğimi Özledim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder