Selam...

İyi ki zamanında açmışım bu bloğu. Yazmasamda geçmişe dair ne çok anı birikmiş meğer. Şimdi hatırlamadığım ama bugünümde tatlı gülüşlere bırakan o kadar ufak ayrıntılar varki...en çokta Ayşem var...ilk anneliğim...ilk aşkım...ilklerim...gençliğim var...Daha duruymuş sanki herşey...daha derin daha taze...ne keyif almışım ilk bebeğimle...herşeyiyle ince ince dantel edasıyla sarmalamışım sanki...diğer iki kuzuya pek bişey kalmamış gibi herşey daha bir pratik daha hızlı olmuş... O günlerde aklımdan hiç geçmezdi uç yavrum olacağı isimden bu kadar süre ayrı kalıp ev hanımı koduna geçeceğim...en son Gazi Üniversitesinde  bir dönemim kala yarım bıraktığım yüksek lisansını tamamlayıp bir de üstüne doktora yapacaktım...çok hevesliydim çok...şimdi yaşı 40 dayamışken çok uzak görünüyor... Olsun diyorum annelik en mükemmel okul çok büyük lütuf...Rabbime hamd olsun çok şükürler olsun...                      Ev hayatına geçiş ve bebek saflığında yaşamaya başlayınca öze dönüyorsun...çevrendekileri çok temiz sanıp çocuk gibi inanıveriyorsun... Hoş değişen sadece ben değilim dünya değişti insanlar başkalaşıp rollere sığındılar...kimi en güzeli kimi en zengini kimi sahteyi oynasa da hepimiz aynıyız... Sonumuz aynı... Neyin derdindeyiz...paylaşamadığı mız nedir... Ne sanıyoruz ki kendimizi.. Çocuk masumiyetiyle olmaya çalışmak bu kadar zor olmamalı... Zor zamanlardayız hepimizin ayrı imtihanlarını var elbet...vatanımız gibi... Rabbim hayırla güzel günler nasip etsin İnşAllah... Sevgiyle mutlu kalın...