Gitti...Düldülüm...gri şimşeğim...nazlı emektarım...sevgili arabam gitti...gitti ellere...
aniden oldu...nasıl oldu anlamadım...hemen bugün...bu kadar çabuk olcağını nerden bilirdim veda edemedim ki....
baktım ardından...usulca gidiyordu...veda ediyordu sessizce biliyorum...
çok üzgünüm...çok üzüldüm...
nasıl oldu anlamadım...bu kadar çabuk olacağını tahmin etmemiştim...ve bu kadar bağlandığımı...
2 senedir bizimleydi...1 senedir hergün beraberdik...hiç üzmedi beni...ama ben ona kıydım verdim ellere...ühühühühühü :(
hakketen ya...geri verirmi acep o acemi adam...direksiyonun başına geçtiğinde nasılda içim yandıydı...adam daha direksiyonu tutmasını bilmiyor nasıl bakıcak benim kuzucuğuma...kontoğı çevirmesi bile bi acayipti...çeviremedi bağırttırdı nazlıyı...gitmek istemiyordu ya vicdansız ben kıydım arabama...verdim ellere....ühühühühühü :(
yaw ne bileyim... neden bağlanmışım ki bu kadar...2 sene kahrımızı çekti..kızımızı kolladı büyüttü...çok şükür bizi yormadı üzmedi...ondan mı desem de...insan bi hoş oluyormuş...ilkinde de böyleydi tam 1 hafta sayıklamıştım beyazımı da...bayan olmaktan mı duygusalız acep?
ne diyelim...alana hayırlı uğurlu olsun...Allah kaza bela vermesin...güle güle kullansın...(ühüühühüh ama çok özledim ben arabamı)
bu arada arabasızlık zormuş yahu...araba gerçekten bir lüks değil çok mühim bir ihtiyaç olmuş...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder