Biliyorum ne zaman iç sıkıcı yazsam hoşuna gitmiyor bazılarının...hayatı pembeden kafadan rahat yaşayanların bloglarında görüyorum ki herşey güllük gülistanlık...ne ala...ne hoş...diyorlar ki bebeğimin sayfasında olumsuz bişiy olmasın...olmasın elbet hiç olmasın...
Biz de de şükür ki büyük bir sıkıntı yok...madem ki burası kuzumun sayfası...o zaman yaşadığı hüzünleri baba ayrılığını da yazmalıyım...hayat değilmi alıştırmaya büyütmeye çalıştığımız...
hayatı hep güzel olsun hep mutlu olsun ama hayatın prenseslere sunulan saraylarda geçmediğini de bilsin öğrensin...el bebek güle bebek kıyamazken yavrularımıza en ufak bir sıkıntıda hayata küsen çöken bir bireyde olmasın yavru kuşum...güçlü olsun...bilsin ki prenses değil o...dünya ise saray hiç değil...anne olarak isteğim bahtının güzel olması bütün duam bununla...gel görki tahtını ben yapamazsam...yapamam da...her dileği yerine gelen bir sultan olmadığında ne olacak...
yaşadığı hüzün baba ayrılığı şimdilerde...çok şükür ki babamız sağlıklı...arada geliyor da...ama 3 yaşındaki çocuğun buna gönül razılığı göstermesini bekleyemiyorum...ara ara çoşuyor ağlıyor kapanıyor odasına...sonra geliyor sarılıyor bana..."Anne babamı çok seviyorum ben...neden gelmiyor...ben onu çok özledim" dediğinde düğümleniyor boğazıma bişeyler...kalakalıyorum ağlaşıyoruz kuzumla...silkenip diyorum ki noluyor...çok şükür iyi...bu kısa bir ayrılık sadece...desem de ayrılık zor iş...zor iş...zor...babasıyla telefonda konuşurken ağlıyor da gözlerinde pırıltı oluyor ya bitiyorum işte...
Allahım kimseleri ayırmasın...Allah kavuştursun herkesi sevdiğine...
veee tatlı kızımla tüm çocuklara güzel ömürler yazsın iyiler ile karşılaştırsın İnşallah...
Tüm yavruların dünyası Saray olsun..
napim ya...ben böyleyim...hayatımıza dair sadece mutluluk paylaşamıyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder