Özlemiycem Seni...

Babamız gitti...giderken babamız...

yavrukuş çeşitli nedenlerle mızmızlandı...

huysuzlandı...ağladı....

uçak havalanırken cama dayandı...

"babaaaaaa.....hiç özlemiycem seni" dedi...

neden dedim kızım özlemiycekmisin?

"o gitti...bende özlemiycem" dedi

dudaklar büküldü ama ağlamadı...

"ağlamıycam" dedi...

"sen de ağlama...

ağlarsan babam gelmez" de dedi...

sonrasında hiç bişey olmamış gibi davrandı...

unuttu gitti kendince...beni de avuttu...

yine beklemedeyiz...

sabırsızca heyecanla biraz da hüzünle...

mutlu olsun...huzurlu olsun...

sağlık haberleri de gelsin de...

başka ne isteriz...

sanırım kızım benden cesaretli benden yürekli...

ne de olsa o bir subay kızı...

özlemeye alışmalı...dualarla sarmalı beklediğini...

canım yavrum senden öğrenecek çok şeyim var benim...

Meleğim büyüyor...bir anne için ne eşsiz bir duygu değilmi...

onunla konuşabilmek neşelenmek belki de ağlayabilmek...

şükretmek ne güzel...

sevgiyle mutlu kalın...