beklenen yazıyla buradayım yine...sığınağım burası...belki kendimi bulduğum tek yer...ifade edemezken kendimi, anlaşılmayı beklemek doğru değil bilirim...kıyas ise hiç hakkım değil...beceremiyorum demek ki yaşamayı...elime yüzüme bulaştırıyorum belki de...koşuşturma içinde yaşarken ben yetemiyorum...bırak kendimi...aileme yetemiyorum...yorgunum desem bilen olur mu?! sanmam...ya anlayan...herkes yorgun ya...anlarmı bir nebze...
zamana koşarken ben...deliliğe vuruyorum ya nasılsa takmam ya...takacağım tuttu işte...belki tek dingin yerim bura... tek dinleyenlerim burada diye bilinirim sandım...anlayanım var sandım...oysa ki...ben... ne evlatlığa...ne anneliğe...ne babalığa...ne işçiliğe...hep yarım kaldım...yarı da bıraktım belki de...hakkını vere vere ne abla olabildim ne de kardeş...
serseri yüreğimle arkadaşlığı bile yarım bıraktım...yarım kaldım da dillere dolandım...kıyaslandım...bilirim esasını da konuşmaz dilim sussun yine boş sözlerle konuşsun...olsun be ne de olsa...ben hep yarım kaldım...
sıkıntı yok canlarım...seviyorum hepinizi...
sevgiyle mutlu kalın...
7 yorum:
Hülyacım inan şu yetememe meselesi sadece sana özgü değil herkez;aynı..yetmiyor;yetişemiyoruz hayat hem çok hızlı hem bi okadar acımamsız ama yaşanası....koşuyoruz;yoruluyoruz...
sorguluyoruz sonra yetemedik;olmuyor diyoruz..aslında oluyor da bizmi daha fazlasını istiyoruz???
bizde sefiyoruz:)))
tanıştığımıza memnun oldum sevgiler,
hamdiyekose
hayırdır nedır bu karamsarlık böyle... hayata cocuklar ıcın tutunacagız malesef.aıleden bıle destek gelmese, dostlar - eş dahı ıtelese, bız el kaldırmadan devam ederek tutunacagız hayata !
hersey yolunda, benım Rabbım yeter bana dıyıp, blog dostlarını da unutmadan herseye sıl bastan basla bakalım ... illa da dertlesmek için bana dost lazım dersen sırdasın olurum her zaman =)
mine_dulger6@hotmail.com ... iste adresımı vereyım.çalışıyorum ama iş çıkışı veya hafta sonlarımı ayarlarım, problem değil ... çocukları da buluştururuz ... onlar da dertleşirler.muzdaripler ya bizden =)
ama sen ankaradasın :(
Minecim çok ama çok teşekkür ederim desteğin için...görmeden bile bu kadar dostça olabilmek...senin gibi dostlar az bulunur oldu...Allah razı olsun nasip olurda bir gün İstanbulda yaşarızda seni arar bulurum...
hani herşey üst üste gelirde birilerinin seni anladığını sardığını sanarsında ama aslında öyle biri yoktur ya...işte öyle bir andı..hamd olsun ki çabuk toparlanırım ben...Allahım bugünlerimiz aratmasın...
sevgiler...
Eylemcim...haklısın herkeste var bir yorgunluk pes etme hali..yaşamak elbette güzel...fazlasını istemek değilde bu ara karışık ve cok koşturmalı hayatımda herkese yetmeye çalışıyorum..biraz patlama anı gibi...benimle olduğun için cok ama cok teşekkür ederim....
sevgiler
hamdiye hanım...teşekkür ederim ziyaretiniz için...
Yorum Gönder