hiç olmadık beklenmedik anlarda...hep aynı muhabbet ana-kız arasında:
-" Anneeeeee"
- efendim kızım
- "ben okuyu cok şevdim" anneee
- ben de cok sevdim annem...
( bu duruma sevinen anne fırsat bulmuşken başlar sevdirme çalışmalarına arka arkaya bir sürü laf söyler )
- eee yarın yine gitcez dimi kızım...oyunlar oynarsın arkadaşlarınla ne güzel dimi bebeğim...öğretmeninde çok şekermiş....yemekler de süpermiş....
- "hıhıı anneeee.....bilioymusunnnnnn ben okuya ditmiycem" anneeeeeee.....(asıl o anneyi alıştırmaya çalışırmış da anne anlamaz)
-ama olurmu kızım hani sevdim dedin ya...hem oyunlar oynıycaktın yaaa...( anne yine kaybetti çaresiz.. belli ki yarın da ağlamalar eşliğinde okula gidilecektir...)
kreşten aldığım her akşam bilmem kaç kere buna benzer dialoglarımız oluyor...bir an önce onunda benimde alışmamız şart...üstüne bir de her gün hastayız...kreşle ilgili de bir sürü soru işareti var kafamda...diyorum ki en iyi kreş buysa...neden bunlar bunlar eksik...ya da türlü şeyler...neden bende bazı anneler gibi rahat olamıyorum...umursamaz davranamıyorum ki sanki...bu kadar titizlenmek hiç ama hiç istemezdim ben ya...hayırlısı İnşallah...araya yine 2 gün girdi ya pazartesi İnşallah ağlamaz...haftasonların da da uyumaz oldu bizim ki...cok dır dır cı oldum son günlerde...sanırım çeneme vurdu sıkılmalarım....buna da hayırlısı İnşallah...neyse ben kaçımmmmm çenem düşük...
sevgiyle kalın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder