Blogumu açtığımda bebeğim henüz 5 aylıktı...niyetim bebeğimin gelişimini gün gün yazmak hatıra bırakmaktı...zamanla bu hayatımıza dair tatlı tuzlu bişiyleri yazmaya başladım...garip görünsede bütün hepsi de bebeğimin hayatına birer hatıra olmayacakmıydı...kimi zaman kızdıklarımı kimi zaman tatlılıklarımızı yazdım sayfalara en çok ta yavrukuşumu tabi ki...gel zaman git zaman epey bi zaman oldu...bir çok güzel anne ve bebek dostumuz oldu bu güzel süreçte...paylaştık paylaştıkça sevinçlerimiz katlandı her birimizin...blog dünyası her birimize daha da tatlı geldi değil mi...zamanla komşu bloglara kaydık takip ettik merak ettik...sözleşir mesajlaşır olduk kimilerimiz dost oldu oyun grupları kuruldu...ihmal etmedim coğunlukla...gel gör ki iş yerimde yasaklanan blog sayfaları ve eve gelişlerimde vakitsizlikten takip edemez yorum yazamaz hatta bloguma yenilikleri yazamaz oldum...uzaktan da olsa izledim tüm sevgili anneleri ve bebekleri....ve sevildiğimizi sandık bizde...ama öyle değilmiş meğer....zaman geçtikçe fark ettim ki...güzelliklerimize ortak olan iyi dileklerini sunan bir kaç arkadaş bizim sıkıntılı durumlarımızdan kaçar olmuşlar...kaçmakla birlikte katlanamaz olmuş...şifreler kurmuşlar....oysaki bu sayfalar paylaşım değilmi....hayatta sadece mutluluklar paylaşılacaksa yada hayat sadece mutluluktan ibaret ise diyecek lafım yok....ya da bebelerimize bu sayfalarda hayatlarımızı pembe sayfalar olarak anlattığımızda cok mu mutlu olacaklar...hayatın gerçekleriyle bizim dışımızda tanıştıklarınla saçmalayıp kalmayacaklarmı...hayatımızda inişler çıkıçlar dalgalanmalar varken mutlu bir portre mi çizmeliyim.....peki siz sevgili izleyenler...mutlu fotoğraflarla sevinç çığlıkları atarken mi bizimlesiniz sadece...öyle ise biz bu kadarız...size mutlu mutlu sayfalarla yaşanan hayat dileriz.....
bizim babamız doğu görevi için yanımızda yok....kreşe de başladık...biraz da hastayız...bu aralar yanlızız....malesef ki şu aralar canımız sıkkın olduğundan mutluluk tablosunda değiliz...yorumlarla desteklemenizi de beklemeyiz...
3 yorum:
Öyle güzel anlatmışsınız ki benim etrafımı çevrelemiş kimseleri anlatmışsınız resmen..bende etrafımda daha fazla iyi gün dostu istemediğim için beş ay önce açmıştım bu bloğu minik yavrum için...sonra kendimi kapatıverdim dış dünyaya sanki...sıkıntılarınızı paylaşabilen bir kişide olsa yeter bence sıkmayın canınızı
Hülyacım neler anlatmışsın. İnan ben takip edemiyorum hiçkimseyi. İyi ki bu yazını okumuşum. Bu sayfalar üzülmemiz için değil. Rahatlamamız için olmalı. Seni üzen şeyleri boşver. Ayşenaz a sarıl o kadar. Yalnız da değilsiniz ayrıca. Sıdıka gelsin hemen bir buluşma ayarlayalım da görüşelim diyorum . Öptük sizi.
Canım benim geldim pc başına oturdum inan ilk senin blog yazını gördüm..
Ayağımın tozuyla:)))
İlk önce allah kavuştursun..Zor bi dönem hepiniz için sabır sabr sabır;sabrın sonu güzeldir;dua çabucak geçsin bitsin..
hımm seneye bizde kesin tayinciyiz artık 9 sene zorluzoruz ankarayı ama hadi baş baş yapacaklar kesin de şimdi senin bu duumun benim içime tercüman mı oldu desem;sana moral vereceğime dahamı köstek olurum bilemedim:)))
en iyisimi ben şu yorgun bünyeyi bi dinlendireyim sakin kafayla geliyorum..
bi kahve içseydik:)))
tammmm öptümmçok..özlemişim ayol:))
Yorum Gönder