Mimlendim ben de :))))

Canım Arkadaşım, Yeşim...beni mimlemiş...aman da nasıl mutlu oldum ancak konuyu anlamadan yazdım bişiyler...işte benden bizden durumlar:)))

Mutfak ta Ben ?!: önceleri ki Ayşe kız dan önce, mutfakla ilgilenmek ayrı bir mutluluktu…yemek yapıp sevdiklerimi ağırlamaktan süslü püslü sofralar kurmaktan acayip keyif alırdım sofra düzenine çok önem veririm hatta simetri hastalığına bile sahibim..…hala da seviyorum da pek vaktim olmuyor detay düşünmeye hatta içimden geçenleri vakitsizlik yada yorgunluktan yada sadece tembellikten hayata geçiremezsem haddinden fazla sinirli ve ağlamaklı olabiliyorum...yemekleri güzel yaptığımı söylerler…önceden o kadar hızlı seri şekilde sofralar kurarken inanın küçük bir sofrayı bile yapmak zor geliyor bazen mutfak dağılmış oluyor elim ayağım birbirine karışıyor…tabi paçamda minik kızım…mutfaktayken ben hep dibimde yada dağıtmakla meşgul…ben işe gittiğim için çoğunlukla bugünün yemeğini bir gün önceden hazırlıyorum tabi kızım içinde taze yemekler geri kalan yemekleri de eve gidince yapıorum…benim yetişemediğim yerlerde annem yetişiyor sağolsun canım annem benim...anlıycanız bu ara geçiştirmeli yaşıyorum mutfağımda…ah güzel sofralar ahhh…
bu ramazan da kendimi yeniden toparlayıp misafirlerimi güzel sofralarda ağırlamak istiyorum ama çok istiyorum…iş ev derken nasıl bir düzen kurmalı bilmem ama başarmalıyım…şimdi aklıma gelmişken…ramazan menülerimizi bu sayfalarda paylaşsak ne dersiniz…? tabi ben yetişebilir de becerebilirsem aktarırım ama hiç olmazsa sizden kopyalar çekerim hehehe :)))

Temizlikmi? Dediniz?!: Bu kadar tembellikten bahsettikten sonra temizliği çok severim demek olurmu bilmem ama….eğer yorgun değilsem beni bırakın bir eve temizliyeyim mis gibi koksun…sonra eski haliyle yeni halini bir göreyim var ya bayılırım başkasının yaptığı iş içime sinmez di...de...şimdilerde sağolsun iki abla var arada gelir dip köşe temizliyorlar geri kalan zamanlarda kızımla yapıyoruz bişiyler…ütüyü sevmem…çamaşır asmayı da sevmem…bulaşık makinesini boşaltmaktan da nefret ederim…sanırım kızımı bu şekilde yetiştirirsem bu işleri o yapar hahahhaa :)))

Sosyal hayatımız: ha bu tam benlik bir konu….sosyalleşme adına kabul edilirse ben tam gezmeci oldum çıktım…kızımı alayım arabama atlayayım gideyim orası senin bura benim…haziran sonu Antalya….temmuz sonu İstanbul…ve geçtiğimi haftasonu da Akçakoca-Ereğli ye gittik….ramazan sonrasına planlarım şimdiden hazır…zaten haftasonları Ankarada ki bahçeli mekanları olan yerlerdeyiz çoğunlukla…moganı da çok seviyoruz ailecek…bizim aile de iki tane balık olunca su delisi olmamak mümkünmü…. Kitap ise okurdum öyle abartı değildi sevdiğim kitabı anında okumalı bitirmeliydim sevmedimmi hiçbir kuvvet bitirtemez o kitabı…2 ay önce Elif Şafak ‘ın AŞK’ını almış olsam da 50 sayfasını ancak okuyabildim…ne zaman biter fikrim yok… sinema hayatıma da yaklaşık 2 senedir son verdik…arada dvdler le geçiriyoruz işte o da sık olamiyor…spor yapmaksa kızımın peşinden parkta koşmaktan ibaret…arkadaşlarla arada da olsa buluşuyoruz…hele iş yerinde öğlen arası yemek keyfimiz var ya iki muhabbet bol kahkaha geçiyor günler…

Kızımla…. ana kız 24 saat beraberliğimiz kızım 13 aylıkken geçti gitti… o günden bugüne çalışan bir anneyi anneanne ile keyifli geçirilen zamanlarda bekliyor…akşam eve gidince kızımın annesiii… mm… diyerek koşmasıyla başlıyor her şey…ilk fırsatta yemek faslımız başlarken sonrası babasıyla onlar vakit geçirirken annesi mutfakta sofra kaldırıp yarına yemek yapmakla ya da çamaşır yada ütü ile meşguldür… aralarda bacağıma yapışır işlere ara verilir biraz oynama gülme saklanmaca oyuncaklar ve bebeklere yemek yedirmeler olur kızımla…kızımın yatma saatine 1 saat kala her şeyi bırakırım başlarız yeniden oynamaya…mutlaka masal okurum kızıma hoş o genelde kitap yırtmacayı cok sevsede…okurum ben o da sorular sorar anası gibi çenesi düşük kızım benim…aslında işten geri kalan zamanımı kızımla daha kaliteli geçirmeyi çok isterdim…ama olmuyor…zaten bu da benim canımı fazlasıyla sıkmakta….bilmiorum ya nolcak bu koşuşturmalar….
Kızım çok sever çocuklarla oynamayı…Allahtan cok güler yüzlü neşelidir kuzum…herkese kendini zorla sevdirir ki sormayın bazen bizi bile unutuyor dışarıda…en çok görüştüğü( haftada en az 2 kez) arkadaşları ise yeğenlerim arda (2,5 yaşında) ve Zeynep (1 yaşında) muhabbetleri bizim olmadığımız yerde mükemmel…eğerki birimiz varsak paylaşılamayan oluyorsuz ki değmeyin keyfimize….

Hayatımız Ayşenazımla çokça değişti…. bizler de bir o kadar değiştik…yorulduk belki ama daha sabırlı daha neşeli hoşgörülü belki birazcık tembel ama daha sevgi dolu olduk…

Ben de buradan şeker Mertin güzel annesi Ayçayı… güzel bebek Tarkanın annesini….sudenaz prensesin güzel annesi Eylemi….ve bir deeee….Güzel oğluş Yağız Efenin annesi canım arkadaşım Göksunu MİMLİYORUM….Hadi bakem dökülün birazcık ))
sevgiyle mutlu kalın….